In de zoete geur van Luikse wafels slaan dik duizend Duitsers deze woensdagavond bijna drie uur lang ouderwets de handen stuk. Trommelaars en een grijze man met microfoon dicteren de sfeer. De volleybalsters van Ladies in Black Aachen zijn voor de play-off-wedstrijd tegen Dresdner uitgeweken naar het Belgische Maaseik, de fanatieke aanhang juicht 50 kilometer van huis net zo hartstochtelijk.

Het is tekenend voor de Duitse club, zegt Marrit Jasper. De volleybalster uit Sneek speelt sinds dit seizoen in Aken. ,,De mensen zijn ontzettend betrokken bij de club. Iedereen wil van alles voor je doen. Ze zijn altijd positief, vrolijk en trots. Laatst speelden we tegen Schwerin en daar zitten twee meiden die eerder hier speelden. Die worden bijna net zo hard toegejuicht als wij. Ze vinden het mooi als oud-speelsters het goed doen.”

Aachen wijkt voor belangrijke duels altijd uit naar de Steengoed Arena in Maaseik. De thuishal is namelijk te laag en alleen voor reguliere competitiewedstrijden wordt daar dispensatie voor verleend. ,,Eigenlijk is dat heel erg jammer. We hebben een kleinere hal dan deze arena. Dat geeft een benauwende sfeer. De fans zitten dicht op het veld en leven zo erg mee dat het lijkt alsof ze meespelen. Iedereen moet nu veertig minuten rijden voor de wedstrijd. Het mooie is wel dat ze dat bijna allemaal gewoon doen.”

Het tweede duel in de kwartfinales van de play-offs loopt uit op een deceptie. Een tweede overwinning tegen de topclub zou een plek in de halve finale betekenen, maar na een ware volleybalthriller trekt Dresdner aan het langste eind: 2-3 (25-16, 22-25, 26-28, 25-23 en 14-16). ,,Ik was na de wedstrijd helemaal kapot”, zegt Jasper. ,,Ik heb ’s nachts bijna alle sets herbeleefd. Dan baal ik van mezelf, denk ik na over wat er gebeurd is. En wat als we gewonnen hadden. Normaal heb ik dat nooit. Ik kan redelijk goed relativeren, maar dit was zo’n intense wedstrijd.”

Dragende speelster

De ongebruikelijk onrustige nacht is kenmerkend voor de betrokkenheid en het fanatisme van Jasper. De Friese gifkikker is bij Aachen een dragende speelster. Een uitblinker. Tegen Dresdner wordt ze als een van de weinigen niet gewisseld. Het is precies waarom ze afgelopen zomer voor Aachen heeft gekozen. Na haar debuutjaar in de Bundesliga bij Suhl en het teleurstellende seizoen bij Dresdner in Dresden wil ze vooral weer spelen. ,,Ik vind het lastig om dat over mezelf te zeggen, maar ik denk wel dat ik stappen heb gezet. Ik kan nu dingen die ik tijdens de training leer toepassen in wedstrijden. Daardoor word je beter. Ik heb nu bijvoorbeeld meer aanvallende opties. Ik word gedwongen soms dingen te proberen. Ook omdat de tegenstander op een gegeven moment door heeft hoe je een bal het liefst slaat. Als je vooral invalt, doe je meestal wat je altijd doet. Dat voelt vertrouwd, maar daardoor is het lastiger om jezelf te ontwikkelen.”

Bij Aachen is haar rol anders dan bij het Nederlands team. Bij Oranje, afgelopen oktober vierde op het WK, is Jasper vooral invaller. ,,Bij het Nederlands team moet ik soms belangrijke dingen doen, zoals op een moeilijk moment serveren. Maar hier heb ik de hele wedstrijd invloed op het spel. Dat geeft een totaal ander gevoel.”

Ze heeft haar draai gevonden in Aken. Ze heeft een eigen appartement midden in het centrum en de stad ligt op slechts drie uur rijden van Sneek. ,,Dat vind ik wel lekker. Suhl en Dresden waren toch zeven uur rijden. Nu kan ik eens een weekeinde naar huis. En familie en vriendinnen komen sneller hierheen. Daardoor voel ik me wat meer thuis.”

Ladies in Black Aachen is na het faillissement en de doorstart in 2016 onder leiding van de Nederlandse coach Saskia van Hintum uitgegroeid tot een stabiele subtopper in de Bundesliga. De financiële mogelijkheden zijn weliswaar beperkter dan bij de meeste concurrenten, de randvoorwaarden zijn goed. ,,Andere clubs geven een hoger salaris, maar hier proberen ze dat te compenseren met allerlei kleine dingen. We mogen bijvoorbeeld gratis naar zo’n groot wellnessresort, één keer in de twee weken krijgen we een Thaise massage van een uur. We hebben een spelersbus met heel groot onze naam erop. Dat hebben niet alle clubs. Het is niet heel belangrijk, maar het is toch leuk.”

Ondanks haar goede seizoen, weet Jasper nog niet waar ze volgend seizoen speelt. De passer/loper heeft een aflopend contract. ,,Je kunt pas een keuze maken als je keuzes hebt. Ik heb al wel wat gesprekken gehad. Hier bij de club, met mijn manager. Sommige clubs zijn al bezig met de selectie voor volgend seizoen, maar het komt pas echt op gang als de play-offs afgelopen zijn. Als je nu aan speelsters gaat vertellen dat ze weg moeten zal dat natuurlijk niet goed zijn voor de prestaties in de play-offs.”

Jasper beraadt zich vooral op een goede volgende stap in haar carrière. Uiteindelijk hoopt ze de absolute Europese top te halen. Die zit in Turkije en Italië. ,,Ik wil het maximale er uithalen. Maar ik weet natuurlijk nu nog niet wat dat maximale is. Spelen in Turkije of Italië is een droom. Alleen zal ik mezelf moeten bewijzen en elk jaar weer beter worden.”

Drie dagen na de deceptie in Maaseik, krijgt het seizoen toch nog een vervolg. De derde en beslissende wedstrijd tegen Dresdner wordt gewonnen (1-3) en Jasper schakelt alsnog haar oude club uit. De stunt is compleet. De halve finale, die donderdag start, is bereikt. ,,Ik had Dresden woensdag al graag met een chagrijnige kop naar huis zien gaan. Zij hebben vorig jaar bepaald dat ik daar weg moest. Wat is er dan mooier dan supergoed spelen tegen zo’n club? Het is daar nu crisis en dat hebben wij veroorzaakt. Dit voelt als sportieve revanche.”