Met zijn linkerwijsvinger tikt hij op zijn hoofd, de rechter leunt op zijn biceps. De Kuip is nagenoeg stilgevallen. Iedereen kijkt naar Sylla Sow, nadat de Nijmeegse voetballer RKC Waalwijk op 0-2 heeft gezet bij Feyenoord. ,,Je lichaam en je hoofd moeten in balans zijn”, zegt Sow. ,,Hoe goed je ook kunt voetballen of hoe hard je ook werkt in de gym, pas als het goed zit in je hoofd, kun je bereiken wat je wil. En dan maakt het niet uit, uit welke buurt je komt.”

Het doelpunt in De Kuip is de derde goal in drie wedstrijden van Sow (23) en volgt op zijn openingstreffer tegen Heracles Almelo (2-0), waarmee hij RKC aan de eerste overwinning van het seizoen helpt. Sow is de ‘Verlosser van Waalwijk’ en vestigt door de goals zijn naam in de eredivisie.

Het doet hem terugdenken aan vijf jaar geleden. ,,Ik speelde bij de amateurs van NEC, zat op het ROC en liep stage bij Quick 1888. Mijn begeleider zei: ‘Kom bij Quick voetballen. Dan speel je in het eerste elftal en krijg je 150 á 200 euro per maand’. Ik had nog nooit zo veel geld verdiend. ‘Maar ik wil profvoetballer worden’, reageerde ik. Mijn stagebegeleider én medestudenten begonnen allemaal te lachen.”

Sow begint met voetballen bij Quick 1888, wordt gescout door NEC, maar op zijn 12de alweer weggestuurd door de profclub. Via Union en de amateurs van NEC knokt Sow zich terug. ,,Achteraf ben ik blij dat ze me weggestuurd hebben. Rejection brings obsession, is mijn levensmotto. Bij de amateurs moest alles uit mezelf komen. Dat werkte. Bij NEC krijg je meer begeleiding en lig je onder een vergrootglas. Daar had ik last van. Ik kreeg er stress door en had buikpijn voor wedstrijden.”

Als tweedejaars A-speler (oudste jeugd) wordt Sow teruggevraagd door NEC. Zijn obsessie om profvoetballer te worden en ongemotiveerde houding in de les heeft hem dan al een jaar extra op school gekost. Maar Sow put hoop uit het rotsvaste vertrouwen van zijn vader. ,,Ik zat bij de amateurs op de bank. Dieper kun je niet zinken. Toch gaf hij mij vertrouwen. Als we samen naar de Champions League keken, zei hij: ‘Deze jongens zijn niet beter dan jij. Maar je moet je mentaliteit verbeteren. Dan ga je ver komen’.”

Neerbosch-Oost

Sow groeit op in een multicultureel gezin. Vader Amadou is een vluchteling uit Senegal, moeder Janet komt uit Nederland. Samen met zijn jongere broertjes Ifra (18) en Sam (15) – talentvolle voetballers bij De Treffers en NEC – wordt Sow grootgebracht in Neerbosch-Oost. Een rauwe Nijmeegse wijk. ,,Het doet soms pijn dat ik profvoetballer ben geworden, terwijl jongens uit de buurt met meer talent op het slechte pad zijn beland.”

De scheidslijn is dun in Neerbosch-Oost. ,,Het is een wijk van grote dromen. Jongens willen in de Champions League voetballen, toprapper worden of tegen Badr Hari vechten. Je hoort nooit: ik wil later een baan bij de gemeente. Iedereen wil rijk worden, omdat velen zelf meemaken dat het niet fijn is, als je het thuis niet breed hebt.”

De pubertijd is een cruciaal kruispunt. ,,Dan haken veel jongens af. Als het te langzaam gaat en ze zien leeftijdsgenoten met een mooie scooter of auto, willen ze dat ook. De snelste manier is dan het criminele circuit.” Zelf blijft Sow altijd weg van het slechte pad. ,,Terwijl ik op mijn 18de met een bal op mijn fiets reed, zag ik jongens van mijn leeftijd in een Mercedes rijden. Natuurlijk heeft iemand weleens gezegd: Sylla, wil je snel geld verdienen? Daar dacht ik dan heel kort over na. Maar de verleiding om het te doen, was er nooit. Ik wist wat ik wilde: profvoetballer worden. Helemaal toen ik van mijn opleiding werd afgetrapt, realiseerde ik me: het is alles of niets.”

Bovendien zou een criminele carrière respectloos zijn naar zijn ouders, vindt Sow. ,,Ik kan je niets eens vertellen hoeveel gesprekken ze met me hebben gevoerd. Als het niet goed ging met voetbal of ik slechte cijfers had op school. ‘Gaan we weer’, dacht ik dan. Altijd zeiden ze: Sylla, we houden van je, maar neem de dingen die je doet serieus. Anders gaat er niks van je terechtkomen. Ze praatten totdat ze een ons wogen. Nu ben ik ze enorm dankbaar.”

Sow woont nog steeds in Neerbosch-Oost, samen met zijn moeder en twee broertjes. Sinds de scheiding heeft zijn vader een stukje verderop een huis. ,,Tijdens mijn periode bij FC Utrecht heb ik anderhalf jaar op mezelf gewoond, nu heb ik die behoefte niet. Thuis is het warm en gezellig.”

De onderlinge band is hecht. Ook met zijn vader. Volgend jaar wil Sow samen met Amadou terug naar zijn roots. Naar Nabadji. Een dorp in Senegal aan ‘de snelweg’ N2, vlak bij de grens met Mauritanië. ,,Ik heb nog familie daar. Dat voelt ook echt als familie. Niet dat ik ze veel spreek, want ik kan geen Frans, maar het gevoel dat ik erbij heb is warm.”

Op jonge leeftijd is Sow al eens in Nabadji geweest. Zijn vader gaat eens in de zo veel jaar terug. ,,Hij heeft er nog een huis, maar kon niet elk jaar gaan. We hadden het niet zo breed.” Door de carrière van Sylla – vernoemd naar een Senegalese koning – is er nu meer mogelijk. ,,Het lijkt mij ook mooi om het leven daar te verbeteren. Het verschil tussen rijk en arm is groot. Ik kan niet iedereen een huis geven. Maar het lijkt me mooi om bijvoorbeeld werkprojecten te starten en de faciliteiten te verbeteren, dingen die voor ons in Nederland heel vanzelfsprekend zijn. Nu kan ik dat alleen nog niet.”

Champions League

Ook al staan er al meer dan honderd wedstrijden achter zijn naam, Sow staat aan het begin van zijn profcarrière. Na NEC is hij via FC Utrecht, waar hij tweeënhalf jaar in de eerste divisie speelt, bij RKC beland. In de eredivisie voelt hij zich pas echt profvoetballer. ,,Helmond Sport-uit is niet de reden dat ik prof wilde worden. Spelen in De Kuip wel. Dat ik ook nog scoorde was fantastisch, het hoogtepunt in mijn carrière.”

De avond in De Kuip smaakt naar meer. Sow droomt van de Champions League. ,,Ik ben ervoor gemaakt en doe er alles voor om dat te halen. Natuurlijk wordt er gezegd: ‘Sylla, je bent al 23. Is de Champions League wel realistisch? Of ik zie ik in hun ogen dat ze zoiets denken.” Sow denkt dan terug aan een paar jaar geleden. Aan zijn tijd als stagiair bij Quick. ,,Toen zeiden mensen ook dat ik geen profvoetballer meer zou worden. En zie nu eens.”