Krakers, anti-fascisten en andere linkse types vullen wekelijks de tribunes bij FC St. Pauli. Henk Veerman, nuchtere spits uit Volendam, stapt elke thuiswedstrijd van zijn Duitse cultclub een totaal andere wereld binnen. Een bezoek aan Hamburg.

Bioscoopavonden voor vluchte­lingen. Waterzuiveringsprojecten in Rwanda en Cuba. Voetballers die warme maaltijden opscheppen voor daklozen en voormalige krakers als oud-spelers. Fußball-Club St. Pauli is de kraamkamer van cultverhalen. Een cultclub met een bruin shirt op het tweede niveau van Duitsland, die zijn wedstrijden speelt in een extreemlinkse politieke arena en is gelegen in een volkswijk die wordt gedomineerd door hoeren, hipsters, krakers en ladderzatte toeristen.

De Millerntor Arena is sinds dit seizoen de thuishaven van Henk Veerman. Een voetballer uit Volendam die net zo nuchter is als zijn naam en afkomst doen vermoeden. Een spits die voordat hij in 2012 werd ontdekt door FC Volendam nog schilder was in het vissersdorp en voor zijn lol op het allerlaagste amateurniveau speelde. ,,Het kan raar lopen’’, zegt Veerman nu. ,,Was ik geen profvoetballer geworden, had ik nog gewoon staan schilderen. Ook leuk werk.”

Veerman (27) hangt in zijn hoekbank in Hamburg. Met een kop koffie in de linkerhand en zijn lange lijf gehuld in een joggingoutfit, vertelt de spits deze middag over het grote Duitse avontuur, dat afgelopen zomer begon toen St. Pauli hem overnam van Heerenveen, waar hij drie jaar lang vooral als invaller fungeerde.

Boven in de slaapkamer doen vriendin Alyssa en hun pasgeboren zoontje Jake een middagdutje. Veerman is sinds twee maanden vader en dat betekent gebroken nachten. Ook voor de voetballer. Om de paar uur staat hij naast zijn bed om een fles klaar te maken. ,,Ik kan daar goed tegen, hoor. We gaan er ook vaak met z’n tweeën uit. Dan kunnen we daarna allebei weer sneller slapen. Werkt prima.”

Het kersverse gezin heeft zich op bijna een uur rijden van de wijk St. Pauli genesteld in de bosrijke omgeving van de Duitse havenstad. Hier leidt Veerman zijn overzichtelijke, burgerlijke bestaan. De nieuwe BMW staat pal naast de voordeur van zijn twee-onder-een-kapwoning, de straten zijn allemaal keurig aangeveegd. De spits maakt zich deze dagen eigenlijk vooral druk om de grofvuil­regeling in Duitsland, omdat hij af moet van zijn eettafelstoelen.

Geen keiharde metal

Intussen is in de wereld van Veerman Volendam nooit ver weg. Zo klinkt in zijn auto gewoon de stem van Jan Smit door de speakers. ,,Afspeellijst van mijn vriendin, we delen een account op Spotify”, zegt de voetballer lachend. ,,Maar ik kan ook goed naar Jan Smit luisteren. Eigenlijk vind ik alle muziek wel prima. Behalve die keiharde metal- en rockmuziek. Dat vind ik niet interessant.”

Veerman heeft zo een compleet ander leven dan de fans die hem wekelijks toezingen. De achterban van St. Pauli bestaat sinds de jaren 80 uit een verzameling rockers, punkers, zwervers, aanhangers van Che Guevara, anti-facisten en ga zo maar door. De piratenvlag met doodshoofd is hun symbool voor de strijd van arm tegen rijk. Tolerantie is hun antwoord op hooliganisme. De Millerntor Arena doet daarbij dienst als politiek theater. Op de tribunes van het stadion staan leuzen geverfd als ‘Kein Mensch ist Illegal’.

,,Voordat ik hier tekende, heb ik wel gekeken of ik vreemde standpunten kon vinden”, zegt Veerman. ,,Het is een links bolwerk, maar ik kan daar niet wakker van liggen. Ik heb zelf niet veel met politiek. Het maakt niet uit wie er aan de macht is, het kost de burger altijd te veel geld en ze maken er toch een bende van.”

400 fanclubs

Juist de maatschappelijke betrokkenheid en tolerantie maakt St. Pauli populair, ondanks de sportief bescheiden resultaten. Wereldwijd zijn er meer dan 400 fanclubs, waaronder de Braun Weisse Tulpen in Nederland. Het stadion zit met 29.000 mensen altijd vol en op de wachtlijst voor een seizoenkaart staan duizenden supporters.

,,De sociale activiteiten hier zijn de overtreffende trap van wat andere clubs doen’’, zegt Veerman. ,,Als iemand een slaapplek nodig heeft, kunnen ze bij het stadion terecht. En ze geven bijvoorbeeld muzieklessen aan vluchtelingen. Maar als speler krijg je van dat soort zaken amper iets mee. Ook omdat wij ver buiten de stad trainen. Het is misschien maar goed ook. Ik ben hier om doelpunten te maken voor de club St. Pauli.”

En als Veerman jaagt op doelpunten, heeft de spits weinig oog voor randzaken. ,,Natuurlijk zie ik wel dat er punkers, rockers en dat soort mensen op de tribunes zitten en dat er regelmatig demonstraties rond het stadion zijn. Als je rustig zit te eten en er lopen ineens duizend man voorbij, valt dat wel op. Maar wat moet ik daarvan vinden? Wat de supporters doen, vind ik allemaal prima. Als ze morgen besluiten om allemaal met een rood petje op te gaan zitten, is dat toch ook goed? Maakt mij geen reet uit.”

Hoerenbuurt

Veerman heeft inmiddels wel kennisgemaakt met de natuurlijke habitat van zijn aanhangers. Een deel van de wijk St. Pauli is een vieze bende. Een schmutzige hoerenbuurt. Maar verderop wonen krakers, hipsters, mannen met baarden en jonge gezinnen er gebroederlijk door elkaar heen. Al decennialang is de Reeperbahn de centrale plek. Een uitgaansstraat van 930 meter lang waar alles wat God verboden heeft, voor een paar tientjes te koop is. De Duitse variant van de Wallen. Voor zowel de lokale bevolking als de vele toeristen een voedingsbodem voor legendarische stapavonden.

,,In mijn vrije tijd ga ik daar niet de buurt in, zo aantrekkelijk is die wijk niet’’, zegt Veerman. ,,Dan ga ik liever naar Altstadt, het oude centrum. Maar laatst hadden we een ploegenfeest en gingen we met dertig man op stap. Eerst naar een karaokebar, daarna naar zo’n striptent. Moesten de jonkies natuurlijk een show doen met zo’n vrouw, als ontgroening. Vervolgens zijn we nog uit geweest. Een mooie avond.”

De Nederlander heeft zijn draai gevonden in Duitsland. Met het doelpunt van afgelopen zondag in de uitwedstrijd tegen Jahn Regensburg (1-1) staat de teller nu op vijf goals en vier assists. Die productie, in combinatie met zijn bestaan als Lange Jan en nuchtere Henk, maken van ‘der 2.01-meter Mann’ nu al een geliefd cultfiguur.

Andersom geniet Veerman van de voetbalsfeer in Duitsland. ,,Het is niet normaal dat er elk thuiswedstrijd 29.000 mensen zitten. En allemaal staan ze constant te schreeuwen. Dat kun je niet vergelijken met Nederland.” De stadsderby tegen de gedegradeerde grootmacht HSV (0-0) is het voorlopige hoogtepunt. ,,We speelden uit, maar ons stadion zat óók vol met mensen. Via schermen volgden ze de wedstrijd. Op pleinen in de stad precies hetzelfde. Dat is toch bizar?”

Zo bevalt zijn eerste buitenlandse avontuur tot dusver meer dan goed. En dat komt ook doordat Volendam om de hoek ligt. Vier uur rijden of een uurtje vliegen en Veerman zit thuis aan de koffie. ,,Dat was ook doorslaggevend bij mijn keuze voor St. Pauli. Volendam zal altijd onze basis blijven. Dat hebben eigenlijk alle Volendammers. Waarom zou je ook ergens anders gaan wonen als alle vrienden en familie in het dorp blijven?”

En zo is het maar net. Henk Veerman zal altijd die nuchtere schilder uit Volendam blijven. Daar gaat zelfs St. Pauli niets aan veranderen.