Charris Rozemalen: van kinderopvang naar handbalgrootmacht
Charris Rozemalen is in Bietigheim bezig aan haar tweede leven als tophandbalster. De speelster uit Breukelen vertelde in Zuid-Duitsland over haar bijzondere club, haar aparte route naar de top en het aanstaande EK. Het verhaal verscheen in het AD, regio Utrecht. ,,Herr Bezner wordt op handen gedragen. Hij bepaalt bijna alles. Hij staat ver boven mij als speelster.”

Charris Rozemalen | AD Utrecht
Charris Rozemalen uit Breukelen is aan haar tweede leven als professioneel handbalster bezig. Na een bescheiden burgerbestaan speelt de rechteropbouw van Oranje sinds vorig jaar met de Duitse topclub SG BBM Bietigheim op het hoogste Europese toneel. Op bezoek in Baden-Württemberg.
Bijna tweeduizend Duitsers slaan een uur lang driftig de handen stuk met gele LOTTO-klappers. Terwijl in de catacomben van de MHP Arena de geuren van stadionwurst en zoete popcorn mengen, vecht handbalster Charris Rozemalen deze zondagavond met SG BBM Bietigheim in de Champions League tegen het Noorse Vipers Kristiansand.
Het draait uit op een deceptie. Door de nederlaag tegen haar oude club uit Noorwegen (26-24) strandt de Duitse topploeg zo goed als zeker in de groepsfase van het belangrijkste Europese toernooi. ,,Er zit veel meer in dan wij nu laten zien, we hebben zo veel kwaliteiten in het team”, zegt Rozemalen. ,,Het is zo frustrerend. De Champions League is juist één van de belangrijkste doelen van het seizoen.”
De handbalster uit Breukelen is nu voor het tweede jaar actief bij Bietigheim. De Bundesligaclub uit de gelijknamige plaats geldt sinds enkele jaren als Duitse grootmacht. Met dank aan multimiljonair en geldschieter Eberhard Bezner (82), die rijk is geworden in de textielindustrie. ,,Herr Bezner wordt op handen gedragen”, zegt Rozemalen (27). ,,Hij bepaalt bijna alles. Hij staat ver boven mij als speelster. Dat verschil in hiërarchie is goed voelbaar. Maar door hem is alles mogelijk hier. De randvoorwaarden zijn top en voor Duitse begrippen zijn de financiën heel goed.”
Geen geld
Bovendien rijden alle speelsters in een Range Rover van de club. De international geniet extra van de luxe die het bestaan als tophandbalster met zich meebrengt. Ze kent ook het bescheiden burgerbestaan. De rechteropbouw geldt in haar jeugd als talent, maar na haar teleurstellende avonturen in Spanje en Noorwegen keert Rozemalen in 2014 terug naar Breukelen. Tot 2017 speelt ze als amateur voor VOC Amsterdam. ,,In Nederland is er geen geld om als prof te leven. Omdat ik de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk heb gedaan, ben ik daarom parttime in een kinderopvang gaan werken. Wel stond het handbal altijd voorop.”
Na drie seizoenen in Amsterdam blijkt de aantrekkingskracht van het buitenland en het professionele handbal toch onweerstaanbaar groot. De contacten met Bietigheim zijn snel gelegd. Met het typische Zuid-Duitse plaatsje en stabiele topclub heeft Rozemalen de juiste buitenlandse bestemming gevonden.
,,De club in Spanje kwam na één seizoen in de financiële problemen, de keuze voor Noorwegen was gewoon fout. Ik was het Spaanse buitenleven gewend en was daar helemaal niet op mijn plek. Door blessures liep het niet lekker en mentaal zat het ook niet goed. Ik miste Nederland ontzettend. Ik ben er altijd slecht in geweest om weg te zijn van huis, heb snel heimwee.”
Facetimen
In Bietigheim lukt het Rozemalen juist om te leven met het verlangen naar Nederland. ,,Ik ben ouder, heb meer ervaring. Al gaat dat gevoel nooit helemaal weg. Ik mis nog altijd mijn familie en vrienden. Ik spreek ze ook elke dag meerdere keren. Bij elk momentje ga ik toch even bellen of facetimen. Slaat nergens op, eigenlijk.”
Mede dankzij de relatief korte afstand, ‘met flink gasgeven is het vijf uurtjes rijden’, steekt Rozemalen nu goed in haar vel in Duitsland. Bovendien is ze sinds kort weer blessurevrij, na negen maanden revalideren van een meniscusblessure en een operatie vanwege kraakbeenschade in haar linkerknie. ,,Toen ik mijn meniscus scheurde, was ik echt in mijn topvorm. De kraakbeenschade hebben ze toen toevallig ontdekt. In plaats van drie moest ik ineens negen maanden revalideren. Mentaal was dat zwaar. En het vervelende bij kraakbeenschade is dat er geen logica achter de pijn zit. Het kan twee weken goed gaan en dan ineens wordt mijn knie weer dik. Nu is dat gelukkig voorbij. Alleen moet ik mezelf tijd gunnen om weer op mijn oude niveau te komen. Dat is soms moeilijk.”
Selectie
Door de blessure is Rozemalen ook nog niet zeker van het EK dat voor Oranje start op 1 december. Na de laatste groepswedstrijd in de Champions League, komende zondag, wacht maandag de voorbereiding op het toernooi in Frankrijk. Ze behoort tot een groep van twaalf speelsters die voor zes plekken in de spelersgroep strijden. Tien anderen zijn al geselecteerd door bondscoach Helle Thomsen.
,,Het zou supergaaf zijn als ik mee mag. Helle zal alleen eerst willen zien hoe ik er fysiek voor sta. Qua niveau zitten we met z’n twaalven dicht bij elkaar. Ze zal zoeken naar de juiste balans tussen jong en oud, dan is het maar net voor wie ze kiest.”