Het Rotterdamse bloed van Glenn Loovens stroomt nog altijd. Al lijkt de verdediger van Sheffield Wednesday na ruim tien jaar in Groot-Brittanië aardig op een Brit. Alleen de juiste pindakaas heeft hij nog niet gevonden. ,,Allemaal rotzooi hier.”

Zijn vrouw Leonora krijgt er de kriebels van, maar Glenn Loovens (34) houdt vol. ‘Hij heb’ is het. Rotterdams. Het dialect uit de Maasstad is de ervaren voetballer nog niet kwijt, ook al is hij sinds 2005 actief in het buitenland. ,,Ik weet ook wel dat het hij heeft is, maar het blijft er zo inzitten. Van Hanegem hoor ik het ook vaak zeggen.”

Volgens familie in Nederlands is Loovens het echte Rotterdamse accent al lang verleerd. De verdediger van Sheffield Wednesday begint steeds meer op een Brit te lijken. De oud-Feyenoorder speelt sinds 2005 in Groot-Brittannië, op een jaar bij Real Zaragoza (Spanje) na.

,,Als ik in mijn hoofd moet tellen, doe ik dat in het Engels. Ik spreek de taal ook zonder erover na te denken. Mag ook wel, na twaalf jaar. Ik heb zelfs weleens dat ik het Nederlandse woord moet opzoeken, omdat ik alleen de Engelse term weet.”

Loovens moet tegenwoordig alleen nog wennen aan de lokale taalgebruiken. ,,De eerste keer dat iemand hier sprak over een ‘bird’ keek ik naar boven op zoek naar een vogel. Maar hier is ‘bird’ meestal een ander woord voor ‘een mooie vrouw’.”

Loovens is op zijn plek in Sheffield. De stad van 1,5 miljoen inwoners is Engeland op z’n best. Puur, rauw. De tramconducteur vertelt schaamteloos schuine moppen tegen passagiers en zelfs jonge vrouwen hebben hier gewoon nog zware shag op de lip.

Sheffield, groot geworden door de staalproductie tijdens de industriële revolutie, mag tegenwoordig bekend staan als dienstencentrum en studentenstad, het is en blijft bovenal volks. ,,Het is een gemoedelijke stad. Het centrum is eigenlijk best klein, ik kom altijd dezelfde mensen tegen. Iedereen is vriendelijk. In Londen loopt iedereen langs elkaar, wonen weinig echte Britten. Dit spreekt me juist wel aan.”

Aanvoerder

Loovens is aanvoerder bij Sheffield Wednesday en bezig aan zijn vijfde seizoen bij de Championship-club, die met de huidige zestiende plek een teleurstellend seizoen kent. ,,Zo lang ik welkom ben, krijgen ze me hier niet weg. Het is een mooie volksclub. We hebben een leuke spelersgroep. De fans zijn trouw en het stadion zit bijna altijd vol.”

Aan stoppen denkt hij nog lang niet. Logisch, wie Loovens aan het werk ziet op Hillsborough. Hij buffelt, organiseert de defensie en speelt als routinier. Ook als is het klassieke kick-and-rush door de vele buitenlandse spelers en investeerders nagenoeg uitgestorven in de Championship, het voetbal op het tweede niveau van Engeland is voor hem gemaakt.

Rode kaarten

,,Hier kun je nog gewoon stevig verdedigen. Er wordt veel toegelaten door de scheidsrechters. Toen ik in Spanje kwam, kreeg ik in één seizoen twee rode kaarten. Die heb ik hier nog nooit gekregen. Ik kon daar niet hetzelfde tackelen als hier.”

Loovens is naar eigen zeggen wel wat rustiger geworden. Minder agressief, wijzer. Het heeft met de leeftijd te maken. Voorlopig gaat hij ‘nog een paar jaartjes’ door als voetballer. ,,Ik ben al wel bezig met mijn trainersdiploma. Wat ik ermee wil, ik heb geen idee. Ik wil het papiertje hebben voor als er een keer iets moois op mijn pad komt. Maar voorlopig wil ik nog een paar jaartjes doorgaan als voetballer. Daarna zie ik het allemaal wel. Als ik een ding heb geleerd in al die jaren, is het wel dat er in het voetbal niets te plannen valt.”

Een terugkeer op de Nederlandse voetbalvelden was nooit een mogelijkheid tijdens zijn carrière. Daardoor geldt Loovens in eigen land als ‘vergeten voetballer’. ,,Dat interesseert me niets. Ik heb voor een bepaalde route in mijn carrière gekozen, dan moet je daarvoor gaan.”

Of Loovens naar Nederland verhuist na zijn carrière, weet hij ook nog niet. Hij zou zijn familie wel wat vaker willen zien, maar verder mist hij weinig. ,,Alleen wat kleine dingen. Een boterham met goede pindakaas bijvoorbeeld. Ik heb hier nog steeds niet de goede kunnen vinden, het is allemaal rotzooi. Zeker in vergelijking met een goede Calvé.”