Vivian Sevenich is op haar plek in Boedapest. Ze kent na een jaar de eigenaardigheden van de stad en heeft zich meester gemaakt van het Hongaars onderwaterworstelen. Op bezoek in het indrukwekkende Alfred Hajós zwemstadion.

Het is een hele onderneming. Noem het uitdaging. De Hongaarse taalknobbel van Vivian Sevenich wordt even flink op de proef gesteld. Om toegang te krijgen tot het zwemcomplex moeten de poortjes open. ,,En Engels spreken deze oude dames hier zeker niet”, zegt de oud-waterpoloster van Polar Bears met een glimlach.

,,Ik heb wel Hongaarse les, maar de taal is ontzettend ingewikkeld. De spellingswijze, de zinsopbouw. Allemaal totaal anders dan in het Nederlands. En dan willen ze ook nog dat ik het grammaticaal perfect snap. Terwijl, als ze me begrijpen is dat voldoende toch?”

Sevenich (25) dartelt deze maandagmiddag door het Hajós Alfréd zwemstadion, een indrukwekkend statig complex van vier verdiepingen en acht zwembaden. 1.700 man passen op de tribunes van het binnenzwembad, rondom het openluchtbad kunnen achtduizend mensen zitten. Dit is de thuishaven van haar club UVSE, de Europese grootmacht uit de Hongaarse hoofdstad Boedapest.

Waterpolo is hier een grote sport. Het Oost-Europese land heeft de beste competitie van het continent. Misschien wel van de wereld. De belangrijkste wedstrijden zijn live te zien op tv en Sevenich kan in Hongarije goed leven van de sport.

,,Daarmee zijn de verwachtingen ook veel hoger, de druk is groot”, zegt Sevenich, één van de drie buitenlanders bij UVSE. ,,Ik voel ook wel de verplichting om goed te presteren. Het is toch mijn werk hier.”

Dat gaat de linkshandige rechteraanvaller goed af. Ze is een vaste waarde bij de regerend landskampioen. ,,Ik houd me helemaal alleen staande in een vreemd land. Ik blijf presteren, terwijl er zoveel anders is dan in Nederland. Dat is toch het moeilijkste van alles.”

Miljoenenstad

Sevenich is opgegroeid in de Achterhoek. Ze begint met waterpoloën bij Livo in haar geboorteplaats Lichtenvoorde, maar breekt later door bij Polar Bears. Twee periodes speelt ze in Ede, waar ze twee landstitels en de beker wint. Afgelopen zomer is het tijd om voor de tweede keer te vertrekken uit Nederland.

Na een avontuur op Sicilië bij Messina woont Sevenich tegenwoordig in het centrum van Boedapest, een miljoenenstad met grote contrasten. De karakteristieke bruggen en het prachtige parlement lokken het hele jaar toeristen, maar tegelijkertijd bouwen vele daklozen hele slaapkamers in de metrostations onder diezelfde trekpleisters. ,,Ik heb ook het idee dat mensen hier in sommige dingen tien jaar achterlopen. Qua kleding, of neem de muziek. Dan is een liedje populair dat al jaren geleden is uitgebracht.”

Op slechts twee uur vliegen van Nederland ziet de wereld er heel anders uit, ervaart Sevenich dagelijks. Ook in de sport gelden andere wetten. ,,In Nederland is alles vrijer. Het is normaal dat je als speelster meedenkt over van alles en nog wat. Hier word je als buitenlander gewaardeerd, maar verwachten ze wel dat je je aanpast aan hun manier van spelen.”

Speltechnisch zijn er eveneens grote verschillen met Nederland. Waterpolo staat gelijk aan Hongaars onderwaterworstelen. Dat blijkt twee dagen later wel tijdens de eerste wedstrijd in de finalereeks tegen Dunaujvaros. Sevenich is continu verwikkeld in heftige gevechten met Krisztina Garda. Regelmatig gaat één van de twee kopje onder. ,,In Nederland wordt alles afgefloten, maar waterpolo is een fysieke sport. Aan elkaars badpakken trekken, schoppen. Dat hoort erbij, maar hier wordt juist soms iets te veel toegestaan. Gelukkig remt het water flink af.”

Andere keuken

Het bevalt haar goed om eens in een andere keuken te kijken. Zo werkt ook het trainingsregime in Hongarije anders. ,,In Nederland oefenen we iedere dag alle onderdelen van het spelletje een beetje, hier ligt juist de focus op een specifiek onderdeel. Moeten we bijvoorbeeld de hele ochtend zwemmen voor de conditie en dan ’s avonds alleen maar schieten. Ik wil niet zeggen dat het een beter is dan het ander, maar het is goed om eens iets anders te doen.”

Nog een jaar kan Sevenich in het buitenland spelen. Het seizoen voor de Olympische Spelen van Tokio (2020) worden alle internationals teruggehaald naar Nederland. In Zeist volgen ze dan een trainingsprogramma met Oranje, tegelijkertijd spelen ze competitie bij een Nederlandse club.

Waar Sevenich volgend seizoen speelt, weet ze nog niet. ,,Dat hangt er ook van af wie bij dit team blijven. Ik heb het hartstikke naar mijn zin, speel hier bij een van de beste clubs van Europa. En ik wil nog een keer de Champions League winnen.”