Moussa Sanoh banjert door Boekarest. Terwijl de Nijmeegse voetballer voor het eerst van hoogtepunt naar hoogtepunt hobbelt in het historische centrum van de hoofdstad steekt hij opeens zijn hand op naar een voorbijganger. Die heeft, net als hijzelf, een donkere huidskleur. ,,Blacka’s groeten blacka’s”, zegt Sanoh lachend. ,,Omdat hier heel weinig blacka’s zijn. We begrijpen elkaar, snap je?”

Roemenië heeft, zoals veel Balkanlanden, problemen met racisme. Sanoh (24) merkt daar nauwelijks iets van. ,,Alleen de eerste dag hier gebeurde er iets raars. Ik ging naar de Lidl bij mij in de buurt en werd de hele tijd gevolgd door een bewaker. Maar normaal als iemand op je gaat letten, dan moet ie dat onopvallend doen. Maar ik had hem direct door. Als ik draaide, draaide hij. Als ik stopte om zogenaamd iets te pakken, stopte hij ook om zogenaamd iets te pakken. Ik ging stuk van het lachen.”

Anny Schilder

Inmiddels weten ze bij de Lidl dat Sanoh sinds begin dit jaar een huurling is van FC Voluntari. Na Politehnica Iasi en Gaz Metan (waar hij nog tot medio 2021 onder contract staat) is de club uit Boekarest zijn derde Roemeense team in twee jaar tijd. Hij bouwt in het land van Dracula, Ceaucescu en BZN (Anny Schilder en Jan Keizer zijn grootheden in Roemenië) verder aan zijn carrière. Sanoh voelt zich met zijn vrouw Lucia thuis in Roemenië, waar de competitie inmiddels ook is hervat.

,,Voordat ik hier naartoe ging, werd ik gewaarschuwd. Er gaan slechte verhalen over betalingen. Maar iedereen schrijft zijn eigen boek, zeg ik altijd. Ik wilde het ondervinden.” Dat gebeurt ook.

,,Je salaris wordt inderdaad vaak te laat betaald. En in Iasi werd zelfs twee of drie keer de elektriciteit bij mijn appartement afgesloten, omdat de club de huur niet betaalde. Zat ik een paar dagen zonder stroom en warm water. De eerste keer dat het gebeurde, gaf ‘hoofdpijn’. Maar dan ging ik gewoon douchen op de club en eten buiten de deur.”

De islam helpt hem op zulke momenten er doorheen. ,,Ik zie veel als een test, misschien dat ik daardoor makkelijker met dat soort dingen omga.” Die tests heeft hij met glans doorstaan. ,,Ik heb mezelf hier gevonden, ben wijzer geworden. Je kunt hier niet na de training naar papa en mama. Of gaan playstationen bij vrienden. Nee, je moet op eigen benen staan.”

Veganist

Sanoh is de afgelopen twee jaar veranderd. Hij is relaxed geworden. Heeft zijn hart geopend en spreekt liefdevol over de mensen met wie hij werkt. Van de materiaalman tot de hoofdtrainer, Sanoh heeft oog voor iedereen. De vleugelaanvaller heeft zijn levenswijze op de schop gegooid. Daar hoort ook een ander eetpatroon bij. De Nijmegenaar is nu veganist. ,,Vrienden en familie denken dat ik gek ben geworden.”

Het is de uitkomst van een proces, dat in gang is gezet bij zijn eerste club Politehnica Iasi. ,,Ze vonden me te dik. Ik woog 80 kilo, vooral spiermassa. Ik moest 10 kilo afvallen, voordat ik mocht spelen. Wat mijn ogen opende, is het BMI (gewicht gedeeld door lengte in het kwadraat, JD). De dokter hier vertelde daarover. Mijn BMI was te hoog. Ik woog te veel voor mijn lengte, 1.70 meter. Die spiermassa was mooi, maar in het veld leverde dat niets op. Ik was explosief, maar na tien minuten was ik moe. Dat was niet goed voor mijn positie.” Hij is nu 12 kilo lichter. ,,Ik kan de hele wedstrijden blijven rennen.”

Terwijl Sanoh bezig is met afvallen, ziet hij de documentaire The Game Changers. Daarin onderzoekt een UFC-vechter aan de hand van gesprekken met wetenschappers en topatleten wat het beste dieet is voor de gezondheid en het prestatievermogen.

,,Ik ben me daar ook in gaan verdiepen en stil gaan staan bij wat we tegenwoordig binnenkrijgen via het eten.” Sinds een halfjaar heeft hij zichzelf verboden nog dierlijke producten te eten. ,,Sindsdien heb ik veel minder last van kramp en vermoeidheid.”

Goedkoop

De oud-jeugdspeler van Quick en NEC legt in Roemenië een nieuw fundament. Hij gaat voorlopig ook niet meer weg. Het leven is goed én goedkoop. Het voetbal in de hoogste competitie is fysiek, maar prima. De transfermogelijkheden zijn groter dan in de Nederlandse eerste divisie. En de salarissen zijn vergelijkbaar met wat clubs uit het rechterrijtje van de eredivisie betalen. ,,Uiteindelijk draait het voetbal ook om je brood verdienen, daar schaam ik me niet voor.”

Als het salaris tenminste wordt overgemaakt. ,,Tot nu toe is dat altijd gebeurd soms duurt het alleen een paar maanden. Als ze hier niet die problemen met geld zouden hebben, zou dit een perfect voetballand zijn. Het is alleen handig om een buffertje op te bouwen.”